Pamięć

Pamiętasz?

Ten pierwszy oddech po przebudzeniu.
Na szczycie wieży niewiele było widać,
pobieżnie przeczytane księgi nie pouczyły.

A potem światło, powidoki słońca,
wiotkość mięśni, mętlik umysłu.
Bezbronność - w rękach drewno,
jedyna broń dawniejszego bohatera.

Pamiętasz? Ironio losu:

Majowe, rześkie powietrze,
zieleń i dźwięki flutni.
Idziesz - napotykasz miasto,
niedostępne, niegościnne.

Wyspa jest kontynentem,
na drugim jej krańcu - pogoda skrajna,
wywołana gadami.

"Aż żal wyruszać dalej!"
A więc zostań tu, miast ratować świat, rwij rzepę!

"Gdyż jesteś młoda..."

Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy,

Próżno tu człowiek ma co mieć na pieczy.

Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława,

Wszystko to minie jako polna trawa;

Przytoczony powyżej fragment fraszki O żywocie ludzkim autorstwa Jana Kochanowskiego jest, mimo dzielących nas od śmierci autora pięciu wieków, nadal aktualny. Jaki musiał być geniusz artystów renesansu, którzy do do dzisiaj inspirują i zachwycają ludzi!

W świetle tego przytoczonego utworu dostrzegłem pewną przestrogę i pouczenie dla nas, ludzi XXI wieku. Przeraża mnie wizerunek człowieka kreowany nie tylko w mediach , ale w całym społeczeństwie: obraz idealny.W reklamach asortymentu firm odzieżowych lansuje się młodość, urodę, hedonistyczny, lekki tryb  życia. Bezmyślność. Na młodych nakłada się presję: chcesz być modny, chcesz być akceptowany - musisz to mieć, musisz to kupić! 

Jak myślicie, skąd coraz więcej operacji plastycznych: wstrzykiwania sobie pod skórę jadu kiełbasianego, silikonu i tym podobnych? To widoki sztucznie wyretuszowanych modelek rodzą u kobiet kompleksy. Towarzyszą nam wszędzie, począwszy od okładki magazynu o modzie, na reklamie prezerwatyw skończywszy. Te kobiety pragną być jak one, nieświadome faktu, iż pojęcie 'piękna', które im wpojono, jest patologiczne.

Dyskryminuje to tych, których natura nie obdarzyła wystarczającym wdziękiem. Odbiera się im poczucie własnej wartości, pewność. Próbują się dostosować. To całkowicie zasłania zainteresowanie duchowymi wartościami życia, które są ważne, bo nas kształtują i pozwalają zrozumieć, iż życie w materialnym płaszczu jakim jest ciało, to tylko pewna część wędrówki naszej duszy...

Nie należy zapominać, iż młodość i wdzięk przemija, a życie nie jest wieczne! Czy ze świadomością, że za pięć wiosen spoczniesz sześć stóp pod ziemią uczestniczył byś z chęcią w tym wyścigu? Wyścigu o 'zacność, urodę, moc, pieniądze, sławę'? 

Pielęgnujcie swe ogrody, ale nie zapominajcie, że są ważniejsze rzeczy.